അവസാനം ഞാനും Blog എഴുതാന്‍ തീരുമാനിച്ചു....
അപ്പോ നിങ്ങള്‍ വിചാരിക്കും മലയാളം കൂട്ടിവായിക്കാനറിയാത്ത ഞാന്‍ എങ്ങനെ ബ്ലോഗ്‌ എഴുതുമെന്ന്? എന്നാലും വേണ്ടില്ലാ ഞാന്‍ ഇതാ തുടങ്ങീ...
ഈ സംഭവം നടക്കുനതു നമ്മുടെ കേന്ദ്ര റെയില്‍വേ സഹ മന്ത്രി 'ഇ അഹമ്മദു സാഹിബ്‌ ' കനിഞ്ഞ്‌അരുള്ളി തന്ന Yeswanthpoor കണ്ണൂര്‍ expressil.
എന്നത്തേയും പോലെ അന്നും ഞാന്‍ ഓടിപിടിച്ചു Railway station-ലെത്തീ. അവിടെ നമ്മുടെ വണ്ടി തീതുപ്പാനയീ കല്‍ക്കരിയും തിന്നു ഏമ്പക്കം വിട്ടു കിടക്കുന്നൂ...
സമയം 7.50 PM, രഥം 8 മണിക്ക് പുറപ്പെടും. സാരഥിയും കൂട്ടാളിയും Engine റൂമില്‍ കേറികഴിഞ്ഞൂ. ഞാന്‍ അത്താഴം രണ്ടു Good day ബിസ്കെട്ടിലും ഒരു തണ്ണിമത്തന്‍ ജുസിലും ഒതുക്കി. ഇന്നും ഞാന്‍ ഒരു മിനറല്‍ വാട്ടര്‍ ബോട്ടില്‍ വാങ്ങീ. ഒരു കംമ്യുനിസ്റ്റു കാരനായ ഞാന്‍ എന്തിനീ ബഹുരാഷ്ട്ര കുത്തക കമ്പനിയുടെ products വാങ്ങുനതെന്തിനെന്ന ചോദ്യത്തിന് എപ്പോഴും എനിക്ക് ഉത്തരമില്ല.
നമുക്ക് യാത്രയിലോട്ടു തിരിച്ചു വരാം. ഈ യാത്ര അവിചാരിതമയീ വന്നുപെട്ടതാണ്, return ticket ആണേല്‍ ഇല്ലതാനും. നമ്മുടെ മച്ചാന് 2 ticket thathkalil ബുക്ക്‌ ചെയ്തതിലോരണം നമ്മുക്ക് ഓഫര്‍ചെയ്തു.
ഓസ്സിക്കു കിട്ടിയതലേ, ഒന്ന് നാടൊക്കെ കണ്ടുവരം എന്നു വിചാരിച്ചു കയരികൂടിയതാണ് ട്രെയിനില്‍, എന്നിട്ടിപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഒറ്റക്ക് യാത്രചെയ്യണം. മച്ചാനെ മാനേജര്‍ക്ക് പെരുത്ത്‌ ബോധിച്ചു... ശനിയാഴിച്ചതെക്കുള്ള പണി കൂടെ ഇന്ന് കൊടുത്തൂ.... അങ്ങനെ യാത്ര cancelled. തത്കാല്‍ Ticket ആണേല്‍ ക്യാന്‍സല്‍ ചെയാനും പറ്റില്ല. ഈയുള്ളവന് കര്യമയീ പണിയില്ലാത്തകാരണം ട്രിപ്പ്‌ മുടക്കെണ്ടന്നു കരുതി.
പ്ലാട്ഫോമില്‍ കുറച്ചു മലയാളികള്‍ kerala രാഷ്ട്രീയത്തെ കുറിച്ച് ചര്‍ച്ച ചെയ്യുന്നു. നാളെ ഹര്‍ത്താല്‍ ആണത്രേ. ഇന്ധന വിലകൂട്ടിയതില്‍ പ്രതിക്ഷേതിച്ചു LDF ആഹ്വാനം ചെയ്ത ഹര്‍ത്താല്‍. ഭഗവാനെ നാളെ വണ്ടി ഇറങ്ങിയാല്‍ ഉടനെ വീടനയണം, ഇല്ലേ റോട്ടീകിടക്കാം. ഇങ്ങനെ ഓരോന്നും ഓര്‍ത്തു ഞാന്‍ കമ്പര്ടുമെന്റിലോട്ടു കേറി. S1-46, എന്ജിനോട് തൊട്ടടുത്ത കൊമ്പാര്ടുമെന്ട്ടു. എന്ജിനിന്റെ കൂകുവിളിയും കേട്ടുരങ്ങാം.
പെട്ടെന്ന് കുറെ ആര്‍പ്പുവിളികളും മുദ്രാവാക്യങ്ങളും, നമ്മുടെ മന്ത്രിപുങ്കവന്റ്റെ പേരും കൂട്ടത്തില്‍. ഹര്‍ത്താല്‍ ഇത്ര പെട്ടന്ന് തുടങ്ങിയോ എന്നുവിചാരിച്ചു ചാടിപ്പുരത്തിരങ്ങിയപ്പോള്‍ ഒരുകൂട്ടം ആളുകള്‍ ഒരു മലയാള ബാനറും തൂകി നില്കുന്നൂ... മലയാളം കൂടി വയിച്ചപോലാണ് ഇവര്‍ നമ്മുടെ കേരളസമാജ്ഹം പ്രവര്‍ത്തകരാണ്. ഇതു അഹമ്മത് സാര്‍ പ്രത്യേകം അലോട്ട് ചെയ്ത ട്രെയിനിന്റെ കന്നിയാത്ര ഉദ്ഘാടനം ചെയതയക്കാന്‍ വന്നതാണ്‌. ഏതായാലും കന്നിയത്രക്ക് അവസരം കിട്ടിയതില്‍ ഞാന്‍ അഭിമാനിച്ചു. ഞാന്‍ ആഹെമെദ് സാറിനെയും, കേരള സമജ്ഹം പ്രവര്‍ത്തകരെയും, കൂട്ടത്തില്‍ മച്ചാനേയും ഉള്ളാല്‍ നമിച്ചു. ഈ വണ്ടി ഡെയിലി ആക്കുക എന്നത് മലയാളികളുടെ ഒരു ചിരകാല അഭിലഷമായിരുനൂ.
തിരിച്ചു സമാധാനത്തോടെ കമ്പര്‍ത്മെന്റില്‍ കേറിയ ഞാന്‍ സൈഡില്‍ ഒട്ടിച്ച ചാര്‍ട്ട് ഒന്ന് വെരിഫൈ ചെയ്തു. ആഹാ കന്നിയാത്ര കൊള്ളാം.. ഇപ്പ്രാവിശ്യം രണ്ടു മധുര 22 കാരികള്‍ കൂട്ടിനുണ്ട്.( നമ്മുടെ cadbery ecliersinte പരസ്യം പോലെ... മോനെ മനസില്‍ ഒരു വെടി പൊട്ടി... ) ഞാന്‍ വീണ്ടും ചാര്‍ട്ടില്‍ പരതി, 2 പേരും ഒറ്റക്കാ... :) (മോനെ മനസ്സില്‍ രണ്ടു വെടി പൊട്ടി ...)
മച്ചാന് പണികൊടുത്ത മാനേജരെ ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ നന്നിപറഞ്ഞു. ഹാ കുറച്ചു നേരം കത്തിഅടിക്കാം എന്നു വിചാരിച്ചു ഉള്ളീകയരിയപ്പോള്‍ 2 ഭയങ്കരികളും മൊബൈലില്‍ ശ്രിങ്കരിചോണ്ടിരിക്കുന്നൂ... ലൈനിന്റെ അപ്പുരതുല്ലവന്മാരുടെ തന്തക്കു വിളിച്ചോണ്ട് ഞാന്‍ എന്റെ ലെഗേജുകള്‍ ഒതുക്കിവെച്ചു.
പ്രതീക്ഷകൈവിട്ട ഞാന്‍ കമാപ്ര്‍ത്മെന്റിലൂടെ റോന്തുചുറ്റാന്‍ തുടങ്ങീ... സാധാരണ പഴയ കൂട്ടുകാരെ കണ്ടുമുട്ടാറുണ്ട്.. എപ്രാവിശ്ര്യവും പതിവ് തെറ്റിയില്ല. മച്ചാന് പണ്ടു Rag ചെയ്തുവിട്ട 'ജൂനിയര്‍ പെണ്‍കൊടി...' കാതില്‍ Applinte സുനാപ്പി തിരുകികൊണ്ട് പാട്ടുകേള്‍ക്കുന്നൂ.. കൂടാതെ കയ്യില്‍ കടിച്ചാല്‍ പൊട്ടാത്ത english പുസ്തകവും. അഭിനവ Software Engineerude ലുക്ക്‌ ആന്‍ഡ്‌ ഫീല്‍.
ഞാന്‍ കൊച്ചിനെ പയ്യെ വിളിച്ചു..കൊച്ചിനെന്നെ പിടികിട്ടി... സമാധാനം...സാധാരണ ആരും എന്നെ ഓര്‍ക്കാറില്ല. കുട്ടി എന്നെ തൊട്ടടുത്ത സീട്ടിലോട്ടു ക്ഷണിച്ചു... ഞങ്ങള്‍ കുറെ ഒഫീഷ്യല്‍ കാര്യങ്ങള്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്തു പുതിയ ടെക്നോളജി, വര്‍ക്ക്‌ ലോഡ്, ഹൈക്ക്, റിസിഷന്‍ അങ്ങനെ പലതും. സംസാരം ഒഫ്ഫെഷ്യല്‍ ആയതുകൊണ്ട് ബോര്‍ അടിയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങീ... സംഭാഷണം ആരു വെട്ടിച്ചുരുക്കും എന്നു രണ്ടാളും വിച്ചരിചോണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍, സഹയാത്രികര്‍ ഉറങ്ങാനുള്ള തയാറെടുപ്പ് തുടങ്ങീ... ഞങ്ങള്‍ അങ്ങനെ സുകനിദ്ര ആശംസിച്ചു എഴുനേറ്റു. പോകുനതിനുമുന്പ് ഹര്‍ത്താലിനെ പറ്റി മുന്നറിയിപ്പ് കൊടുത്തു. ഒരു സുഹൃത്ത് സംഭാഷണം പോലും നടത്താത എന്റ്റെ കഴിവില്ലായ്മയെ ശപിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന്‍ സീട്ടിലോട്ടു പോയീ.
സീറ്റില്‍ എത്തിയ ഉടനെ ഞാന്‍ E-ടിക്കെട്ടിന്റ്റെ പ്രിന്റ്റെടുത്തു confirm ചെയ്തു... ഭാഗ്യം എല്ലാം കറക്റ്റ്.. ഞാന്‍ TTR വരുനതും നോക്കിയിരുന്നു... ചെക്കിംഗ് കഴിഞ്ഞാല്‍ കേരികിടനുരങ്ങാമ്മയിരുനു, 5 മണിക്ക് വണ്ടി ഷോര്‍ണൂര്‍ എത്തും. മൊബൈലില്‍ അലാറം സെറ്റ് ചെയ്തു ഇരുമ്പഴികളിലൂടെ പുറതോട്ടും നോക്കിയിരുന്നു... കെട്ടിടങ്ങള്‍ പിന്നോറ്റൊടുന്നത് ഒരു കാഴ്ചയാണ്. ഇപ്പോളും നമ്മുടെ സുന്ദരിമാര്‍ മൊബൈല്‍ തിന്നല്‍ നിര്‍ത്തിയിട്ടില്ലാ. :(
കുറച്ചുകഴിഞ്ഞപോള്‍ നമ്മുടെ TTR യെമാനെതീ ... കാഴ്ച്ചയില്‍ ഒരു 25 വയസ്സ് പ്രായം കൂടാതെ തമിഴന്‍. പണ്ടത്തെ ബ്രിട്ടീഷുകാര്‍ ഉപേക്ഷിച്ചുപോയ ഓവര്‍കൊട്ടുംതൂകി ticket വെരിഫൈ ചെയുന്നൂ... അവസാനം എന്റെ ഊഴം വന്നൂ, ഞാന്‍ കലുമേകാലുംകേറ്റി ടിക്കറ്റ്‌ എടുത്തു നീട്ടി. ഒപ്പം വേരിഫികെഷനയീ പാന്‍ കാര്‍ഡും. ഞാന്‍ സാധാരണ അഭിനവ സായിപ്പുകരെ ബഹുമാനികാറില്ല. കൂടാതെ ലെവന്റ്റെ പ്രായം എന്നക്കളും കുറവ്.
ആശാന്‍ ടിക്കറ്റ്‌ നോകീട്ടു പറഞ്ഞൂ.. ' Pay the fine 325'. ഞാന്‍ വിചാരിച്ചു ലവന്‍ എന്നെ ഒന്നക്കിയതയിരിക്കും. ഞാന്‍ ഒരു ബഹുമാനവും കൊടുക്കാതെ വെച്ച് കാച്ചി... 'Excuse me, Why the hell should I need to pay the fine' എന്നിട്ട് ഞാന്‍ നമ്മുടെ സുന്ദരിമാരെ ഇടും കണ്ണിട്ടു നോക്കീ.
അപ്പോളാണ് നമ്മുടെ TTR സത്യാവസ്ഥ എന്നെ ബോധിപിച്ചത്. ' ഇന്ത ടിക്കെട്ടില്‍ യാത്ര Hosure to Shornur only, യെവതേല്‍ Yeswanthpooril നിന്നും യാത്ര ചെയ്യാന്‍ പാടില്ല... otherwise will considered as travelling with out ടിക്കറ്റ്‌'. ഇനി ഹൂസുരിലെതന്‍ 1/2 മണിക്കൂര്‍ യാത്രയുണ്ട്.
എന്റ്റെ ധൈര്യം മൊത്തം ചോര്‍ന്പോയീ... Software Engineer ആയ എന്റ്റെ കയ്യില്‍ നുള്ളി പെറുക്കിയാല്‍ കാണില്ല 300 ഉലുവ... അപ്പോള്‍ നമ്മുടെ രണ്ടു തരുണീമണികള്‍ mobile സല്ലാപം നിര്‍ത്തി എന്റെ പ്രശ്നം ശ്രദ്ധിക്കാന്‍ തുടങ്ങീ... എന്നെ ആക്കിചിരിചില്ലേ എന്ന് സംശയം... അല്ലേലും വല്ലവരും അടീ പോകുമ്പോള്‍ പമ്മി ചിരികുനത് ഈ പെണ്‍പിള്ളേരുടെ ഒരു ഹോബി ആണ്.
ജൂനിയരോട് കുറച്ചു കാശ് കടം ചോദിച്ചാലോ... അയ്യേ അത് വേണ്ടാ.... എപ്പോള്‍ ഈ രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങളെ അറിഞ്ഞോളൂ, ജൂനിയര്‍ അറിഞ്ഞാല്‍ ലോകം മൊത്തം അറിയും. ഞാന്‍ ആ സംരംഭത്തില്‍ നിന്നും പിന്‍വാങ്ങി..
പല്ലുകൊഴിഞ്ഞ സിംഹത്തെ പോലെനിക്കുന്ന എന്നെ കണ്ട TTR യിങ്ങനെ മൊഴിഞ്ഞൂ.. 'നീ അന്ത മൂലയ്ക്ക് പോയി നില്ല് ഞാന്‍ ടിക്കറ്റ്‌ ചെക്ക്‌പന്നി തിരുപ്പി വരാം'. ഗത്യന്തരം ഇല്ലാതെ ഞാന്‍ എന്തും വരട്ടെ എന്നു കരുതി കമ്പര്‍ത്മെന്റിനെറെ ഒരു കോണില്‍ പോയീ ഭാവ്യതയോട്കൂടെ TTR-um കാത്തുനിന്നൂ.
എന്നെ എങ്ങാനും അടുത്ത സ്റ്റേഷനില്‍ ഇറക്കി വിടുമോ, അതോ സഹയാത്രികരുടെ കളിയാക്കലും സഹിച്ചുകൊണ്ട് അഭയാര്ധിയെ പോലെ നില്‍ക്കണോ.. അതുമല്ല എങ്ങാനും ജൂനിയരീവഴിക്കു പോയലുണ്ടാകുന്ന ചമ്മല്‍... അങ്ങനെ പലതും എന്റെ മനസിനെ കലുഷിതമാക്കി...
Yeswanthpoor Expressile കന്നിയാത്ര ഇത്രമാനോഹരമാക്കിതന്നതിനു ഞാന്‍ ദൈവത്തോട് നന്ദി പറഞ്ഞൂ...
അവസാനം ടിയാന്‍ എത്തി... ഞാന്‍ കാണിച്ച അഹങ്കാരത്തിന് എന്നെ ഒന്ന്പിടിച്ചു മെരട്ടി... ഞാന്‍ തടിതപ്പനയീ പല കള്ളങ്ങളും പറഞ്ഞുനോക്കി. ആശാന്‍ എല്ലാം പുഷ്പ്പം പോലെ പൊളിച്ചു കയ്യില്‍ തന്നൂ. 'ഞാന്‍ ഒരു student ആണ് സാര്‍ ' യെന്നുപരഞ്ഞപ്പോള്‍ 'സ്ട്ടുടെന്റിനെന്തിനാടോ PAN-card ' എന്നു തലൈവര്‍... ഉത്തരം മുട്ടിനില്‍കിന്ന എന്നെ സമാധാനിപിക്കനെന്ന മട്ടില്‍ തലൈവര്‍ ഒരു കൊലച്ചിരി ചിരിചോണ്ടിങ്ങനെ മൊഴിഞ്ഞൂ...
'ഓക്കേ ഫൈന്‍ അടെക്കേണ്ട. എവലോം യെമൌന്റ്റ് കൈയില്‍ ഇരുക്ക്‌.. നമ്മുക്ക് അഡ്ജസ്റ്റ് പണ്ണലാം.' ഇതു ഞാന്‍ മുന്‍കൂട്ടി കണ്ടിരുന്നൂ... അതിനാല്‍ യേമാന്‍ വരുനതിനു മുന്പ് തന്നെ കയ്യിലുള്ള കാശു പകുത്തു പകുതി പോക്കറ്റിലും പകുതി പേഴ്സ്സിലും ഇട്ടിരുനൂ...
ഞാന്‍ പേഴ്സ് തുറന്നു എന്റെ ദയനീയാവസ്ഥ തലൈവരേ ബോധിപിചൂ.. ' എന്റെ കയ്യില്‍ ആകെ 150/- രൂപയെ ഉള്ളൂ.. നാളെ നാട്ടില്‍ ഹര്‍ത്താലാണ്.. ഇത് മൊത്തം തന്നാല്‍ ഞാന്‍ നാളെ തെണ്ടും. ' തലൈവര്‍ എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് ഇളിച്ചു ' നീ നാളെ അല്ലടാ ഇന്ന് തന്നെ തെണ്ടും' എന്ന ഭാവത്തില്‍.
അവസാനം പുള്ളി എന്റെ പേഴ്സ് നോക്കി പറഞ്ഞു 100/- തന്നാല്‍ കാര്യം നമ്മുകൊതുക്കം... ഇനിക്ക് പുതു ജീവന്‍ കിട്ടിയ പോലെയായീ.. ലെവന്‍ എന്നെ പിടിച്ചു പുര്‍ഗത്താക്കില്ലാ... ഞാന്‍ എല്ലാ കോട്ടയം അച്ചായന്‍മാരെയും കൂട്ട് അവസാന ബാര്‍ഗൈനിങ്ങിനോരുങ്ങി...
' സാര്‍ ഞാന്‍ 100/- തന്നാല്‍ നാളെ റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷനില്‍ കിടക്കേണ്ടി വരും, അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ അടുത്ത സ്റ്റേഷനില്‍ ഇറങ്ങിക്കോളം... ' തലൈവരുടെ മുഖത്ത് 100 ഉലുവ നഷ്ടപെടുന്ന ഭാവമാറ്റം ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു.... അങ്ങനെ ഭാര്‍ഗൈനിംഗ് 50/- രൂപയില്‍ എത്തി നിന്നൂ, ഞാന്‍ 50/- ഉലുവ കൊടുത്തു പ്രശ്നം പരിഹരിച്ചു സീട്ടിലോട്ടു നടന്നൂ..
50/- പോയാലെന്ത് മാനം തിരിച്ചു കിട്ടിയല്ലോ.. ഞാന്‍ വിജയ ശ്രീലാളിതനെ പോലെ സീറ്റില്‍ വന്നിരുന്നൂ...
നമ്മളുടെ കിളികള്‍ക്ക് എന്നോടിപ്പോള്‍ ഭയങ്കര ബഹുമാനം... അവര്‍ക്ക് എന്നോട് സംസാരിക്കണം പോലും... ഞാന്‍ അവളുമാര്‍ക്ക് ' TTR മാരെ എങ്ങനെ കയ്യിലെടുക്കം ' എന്ന വിഷയത്തെ പറ്റി ഘോരം ഘോരം ക്ലാസ്സ്‌ എടുത്തു കൊടുത്തൂ... ഞാന്‍ ഒരു വലിയ സംഭവം തന്നെ.. രണ്ടു കിളികളെ ഒറ്റക്കല്ലേ handle ചെയ്യുനെ...
എന്തായാലും കന്നിയാത്ര മോശമല്ല... കിളികള്‍ എന്നെ ഒരു പുലി ആയി കരുതി തുടങ്ങീ.. വെറും പുലി അല്ല ട്രെയിന്‍ പുലി ... :)
ഇങ്ങനെ കത്തി നില്കുംപോലാണ് നമ്മുടെ തലൈവര്‍ വീണ്ടും വരുനത്‌.. ഒപ്പം ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനും... ഞാന്‍ ഒന്ന് ഞെട്ടി ...
ഭഗവാനെ ലെവന്റെ കലിപ്പ് ഇതുവരെ തീര്‍ന്നില്ലേ... ഒപ്പം വന്നവന് എന്റെ സീറ്റും കണ്ണും നാട്ടാണോ വരുന്നത്. 50 ഉലവയും, മാനവും വീണ്ടും കപ്പല്‍ കയറുമോ...
പക്ഷെ യെമന്റെ ഇപ്പോളത്തെ വരവിന്റെ ഉദേശം എന്റെ സീറ്റ്‌ അല്ല, മച്ചാന്റെ സീറ്റ്‌ ഒപ്പം വന്നവന് കൊടുക്കാനാണ്...
തലൈവര്‍ എങ്ങനെ മൊഴിഞ്ഞൂ... ' കയ്യില്‍ ഒരു seat ഒഴിവുന്ടെങ്ങില്‍ ആളെ കണ്ടു പിടിക്കല്‍ നിന്റെ duty ആണ് , അല്ലാതെ അതിനും ഞാന്‍ തന്നെ കണ്ടുപിടിക്കനമീനുവേച്ചാല്‍.... , ആ സീറ്റ്‌ ഇവന് കൊടുത്തോ... പറ്റിയാല്‍ എന്തെങ്ങിലും തടയുമെന്ന് നോക്കിക്കോ... ' എന്നിട്ട് യുവാവിനോട് ഇങ്ങനെ മൊഴിഞ്ഞൂ.. 'ഇനി ഷോര്‍ണൂര്‍ വരെ താന്‍ നിഷാദ് 29 വയസ്സ്'
'ഇപ്പോള്‍ രണ്ടാള്‍ക്കും സന്തോഷമായല്ലോ....' ഇതും പറഞ്ഞു തലൈവര്‍ അടുത്ത ഇരയെ പിടിക്കാനായി പോയീ.. ഞാന്‍ പുതിയ മച്ചാനോട് ചോദിച്ചു എത്ര കൊടുത്തെന്നു. 100/- രൂപയില്‍ കാര്യം സാധിച്ച്ചത്രേ ..
യുവാവ്‌ 100 രൂപയ്ക്കു മച്ചാന്റെ സീറ്റും വാങ്ങി അതിലോട്ടു ചെരിഞ്ഞൂ..
എന്റെ കന്നിയാത്ര കിടിലം ' ഇന്ന് കണി കണ്ടവനെ എന്നും കണി കാണിക്കണേ ' എന്നും പ്രാര്തിചോണ്ട് ഞാന്‍ ഉറക്കതിലോട്ടു വഴുതി വീണൂ ...
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ തലൈവര്‍ വീണ്ടും വന്നെന്നെ കുലുക്കി വിളിച്ചൂ... ഇതൊന്തോരപ്പാ എന്നാ ഭാവത്തില്‍ കണ്ണും തിരുമി എഴുനേറ്റ എന്നോട് തലൈവര്‍ ഇങ്ങനെ മൊഴിഞ്ഞൂ...
'ഇപ്പോള്‍ ഉന്നടെ പക്കം കാശുവന്തിരിക്കെ.... , നമുക്ക് പഴയ deal ക്ലോസ് പന്നലാം' എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആശാന്‍ എന്റെ 50 രൂപ തിരിച്ചു തന്നു മറ്റവന്‍ തന്ന 100 രൂപ യും വാങ്ങീ പോയീ ...
ഞാന്‍ 50 രൂപയും നോക്കി നിര്നിമെഷനായീ നിന്നൂ .
